پنس مگیل و زبان گیر جراحی: تفاوت‌های ظاهری و کاربردی

پنس مگیل و زبان گیر، دو ابزار جراحی هستند که ظاهری شبیه به هم دارند، اما کاربردهای متفاوتی دارند. یکی برای نجات جان آدمی است و دیگری برای نجات جان زبان آدمی!در دنیای جراحی، ابزارهای مختلفی وجود دارد که هر کدام کاربرد خاص خود را دارند. پنس مگیل و زبان گیر جراحی، دو ابزاری هستند که به ظاهر شبیه هم هستند، اما در عمل تفاوت های زیادی با هم دارند. در این مقاله، قصد داریم به تفاوت‌های این دو ابزار جراحی بپردازیم.

پنس مگیل

پنس مگیل یک ابزار پزشکی است که برای خارج کردن اجسام خارجی از راه‌های هوایی استفاده می‌شود. این ابزار توسط دکتر جان مگیل در سال 1877 اختراع شد و به نام او نامگذاری شد. پنس مگیل یک ابزار فلزی است که از دو شاخه منحنی تشکیل شده است. شاخه‌های پنس مگیل به یکدیگر متصل هستند و با یک پیچ قابل تنظیم هستند. انتهای شاخه‌ها دارای دندانه‌های کوچکی هستند که به چسبیدن به اجسام خارجی کمک می‌کنند.

کاربرد پنس مگیل

پنس مگیل در موارد زیر استفاده می‌شود:

• خارج کردن اجسام خارجی از راه‌های هوایی، مانند غذا، اسباب بازی، یا اشیاء کوچک
• خارج کردن اجسام خارجی از لوله‌های تنفسی، مانند لوله‌های تراشه یا لوله‌های داخل نای
• خارج کردن اجسام خارجی از دهان، مانند دندان‌های لق

نحوه استفاده از پنس مگیل

برای استفاده از پنس مگیل، پزشک یا پرستار ابتدا لارنگوسکوپ را وارد راه‌های هوایی می‌کند. لارنگوسکوپ یک ابزار پزشکی است که به پزشک یا پرستار اجازه می‌دهد تا داخل گلو و نای را ببیند. پس از قرار دادن لارنگوسکوپ، پزشک یا پرستار پنس مگیل را وارد راه‌های هوایی می‌کند و آن را به جسم خارجی می‌رساند. سپس، پزشک یا پرستار با استفاده از پیچ پنس، شاخه‌ها را به یکدیگر فشار می‌دهد تا جسم خارجی را بگیرد. پس از گرفتن جسم خارجی، پزشک یا پرستار آن را از راه‌های هوایی خارج می‌کند.

پنس زبان گیر

پنس زبان گیر یک ابزار پزشکی است که برای نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب در حین انجام اقدامات پزشکی مانند لوله گذاری، بیهوشی یا جراحی استفاده می شود. این ابزار از دو قسمت تشکیل شده است: یک دسته و یک سر گیره ای. سر گیره ای دارای دو فک است که برای گرفتن زبان طراحی شده است. پنس زبان گیر در اندازه های مختلف موجود است و معمولاً از استیل ضد زنگ ساخته می شود. برخی از پنس های زبان گیر دارای پد های سیلیکونی در داخل فک ها هستند که از آسیب رسیدن به زبان جلوگیری می کنند.

کاربرد پنس زبان گیر

پنس زبان گیر در موارد زیر کاربرد دارد:

• نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب در حین لوله گذاری: لوله گذاری یک روش پزشکی است که برای ایجاد یک مسیر تنفسی مصنوعی در بیمارانی که نمی توانند به طور طبیعی نفس بکشند، استفاده می شود. در این روش، یک لوله از طریق دهان یا بینی وارد نای می شود. پنس زبان گیر برای نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب استفاده می شود تا لوله گذاری به راحتی انجام شود.
• نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب در حین بیهوشی: بیهوشی یک روش پزشکی است که برای بی حس کردن بیمار در حین جراحی یا سایر اقدامات پزشکی استفاده می شود. در این روش، داروهای بیهوشی به بیمار تزریق می شود. پنس زبان گیر برای نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب استفاده می شود تا از افتادن زبان به پشت گلو و مسدود شدن راه تنفسی جلوگیری شود.
• نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب در حین جراحی: در برخی از جراحی های دهان و دندان، لازم است زبان در موقعیت مناسب نگه داشته شود تا جراح بتواند به راحتی عمل جراحی را انجام دهد. در این موارد، پنس زبان گیر برای نگه داشتن زبان استفاده می شود.

تفاوت های پنس مگیل و زبان گیر

شکل و اندازه

پنس مگیل دارای شاخه‌های منحنی است که به یکدیگر متصل هستند. زبان گیر دارای دو فک است که در انتهای یک دسته قرار دارند.

کاربرد

پنس مگیل برای خارج کردن اجسام خارجی از راه‌های هوایی استفاده می‌شود. زبان گیر برای نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب در حین انجام اقدامات پزشکی استفاده می‌شود.

نحوه استفاده

برای استفاده از پنس مگیل، پزشک یا پرستار ابتدا لارنگوسکوپ را وارد راه‌های هوایی می‌کند. پس از قرار دادن لارنگوسکوپ، پزشک یا پرستار پنس مگیل را وارد راه‌های هوایی می‌کند و آن را به جسم خارجی می‌رساند. سپس، پزشک یا پرستار با استفاده از پیچ پنس، شاخه‌ها را به یکدیگر فشار می‌دهد تا جسم خارجی را بگیرد.

برای استفاده از زبان گیر، پزشک یا پرستار ابتدا پنس زبان گیر را در دست می‌گیرد. سپس، سر گیره ای پنس را زیر زبان قرار می‌دهد. در نهایت، فک های پنس را با دقت می‌بندد تا زبان در موقعیت مناسب نگه داشته شود.

مقایسه پنس مگیل و زبان گیر

در جدول زیر، تفاوت‌های پنس مگیل و زبان گیر را به صورت خلاصه بیان کرده‌ایم:

ویژگی	پنس مگیل	زبان گیر
کاربرد	خارج کردن اجسام خارجی از راه‌های هوایی	نگه داشتن زبان در موقعیت مناسب
شکل	دو شاخه منحنی با دندانه‌های کوچک	دو فک با سطح صاف
اندازه	معمولاً کوچکتر از زبان گیر	معمولاً بزرگتر از پنس مگیل
کاربرد	در موارد اورژانسی استفاده